earticle

영어

This paper aims to analyze the cognitive-semantic properties of Greek preverbs derived from ancient Greek prepositions and proposes a vocabulary teaching method utilizing them. Vocabulary acquisition plays a crucial role in foreign language learning, yet traditional methods often rely on simple interpretation or context-based understanding, leaving learners to fill in knowledge gaps independently through dictionary use. In this study, a method for mastering preverbs derived from ancient Greek prepositions to enhance modern Greek vocabulary is presented. These morphemes, evolved from ancient Greek prepositions into modern Greek preverbs, are paired with various verbs, primarily those with spatial connotations. The focus centers on 15 preverbs: anti-, apo-, dia-, eis-, en-, epi-, kata-, meta-, para-, peri-, pro-, pros-, syn-, yper-, and ypo-. The usage of these preverbs in vocabulary construction is analyzed, and they are employed for instructional purposes. Each preverb’s semantic domain is delineated, accompanied by a schematic representation to aid learners in conceptualization by establishing a central meaning. By engaging in conceptualization, learners can grasp preverb meanings, comprehend new vocabulary utilizing these preverbs, and progressively expand their vocabulary to encompass peripheral meanings associated with each preverb.

기타언어

Η παρούσα εργασία έχει ως στόχο να αναλύσει τις γνωστικές-σημασιολογικές ιδιότητες των ελληνικών προθημάτων που προέρχονται από αρχαίες ελληνικές προθέσεις και να προτείνει μια μέθοδο διδασκαλίας λεξιλογίου που τις χρησιμοποιεί. Η απόκτηση λεξιλογίου διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στην εκμάθηση ξένων γλωσσών, ωστόσο οι παραδοσιακές μέθοδοι συχνά βασίζονται στην απλή ερμηνεία ή στην κατανόηση βάσει του πλαισίου, αφήνοντας τους μαθητές να συμπληρώνουν τα κενά γνώσης ανεξάρτητα μέσω της χρήσης λεξικών. Στην παρούσα μελέτη, παρουσιάζουμε μια μέθοδο για την εκμάθηση των προθημάτων που προέρχονται από αρχαίες ελληνικές προθέσεις για την ενίσχυση του λεξιλογίου της νέας ελληνικής γλώσσας. Αυτά τα μορφήματα, που εξελίχθηκαν από αρχαίες ελληνικές προθέσεις σε νεοελληνικά προθήματα, συνδυάζονται με διάφορα ρήματα, κυρίως με κίνηση και τοποθεσία. Η εστίασή μας επικεντρώνεται σε 15 μορφήματα: αντί-, από-, δία-, εις-, εν-, επί-, κατά-, μετά-, παρά-, περί-, προ-, προς-, συν-, υπέρ- και υπό-. Αναλύουμε τη χρήση τους για να τα χρησιμοποιούμε για διδακτικούς σκοπούς. Οριοθετείται ο σημασιολογικός τομέας κάθε προθημάτος, συνοδευόμενος από μια σχηματική αναπαράσταση για να βοηθηθούν τους μαθητές με την καθιέρωση μιας κεντρικής έννοιας. Με την εμπλοκή στην εννοιολόγηση, οι μαθητές μπορούν να κατανοήσουν τις σημασίες των προθημάτων, και να επεκτείνουν σταδιακά το λεξιλόγιό τους ώστε να συμπεριλάβουν περιφερειακές σημασίες που σχετίζονται με κάθε πρόθημα.